Από μικρά παιδιά όλοι θυμόμαστε τους φίλους μας να μας λένε ότι αν βάλεις ένα μεγάλο κοχύλι στο αυτί σου, ακούς τον ήχο της θάλασσας. Πράγματι, είναι ένας πολύ ευχάριστος ήχος που θυμίζει τον ήχο που κάνουν τα κύματα όταν παφλάζουν και σκάνε στην ακτή. Πώς είναι δυνατόν όμως ένα κοχύλι που βρίσκεται στη στεριά να κουβαλάει μέσα του τον ήχο της θάλασσσας;
Αν το σκεφτούμε, όντως δεν βγάζει νόημα. Μετά από έρευνες, διαπιστώθηκε ο συγκεκριμένος ήχος που βγάζει το κοχύλι είναι απλά ένα είδος αντίλαλου των εξωτερικών θορύβων. Με άλλα λόγια, το κοχύλι, λόγω του σχήματος του, λειτουργεί ως αντηχείο, αφού ο ήχος παγιδεύεται στο εσωτερικό του.
Για να πειστείτε ότι όντως είναι έτσι, αρκεί να κάνετε μια σπηλιά με το χέρι σας και να καλύψετε το αυτί σας, ή επίσης να το καλύψετε με μια κούπα ή ένα ποτήρι, αφήνοντας ένα ελάχιστο κενό. Θα δείτε ότι ακούτε και πάλι έναν συνεχόμενο ήχο που θυμίζει αυτόν του κοχυλιού. Απλά στο κοχύλι επειδή μέσα είναι σπειροειδές, υπάρχει ακόμα μεγαλύτερος αντίλαλος. Εάν επίσης κλειστείτε σε ένα χώρο όπου δεν υπάρχουν καθόλου θόρυβοι αλλά απόλυτη ησυχία, θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχει καθόλου ήχος από το κοχύλι.
Επομένως, όχι, δεν ακούμε τη θάλασσα όταν βάζουμε το αυτί μας σε ένα κοχύλι. Παρόλα αυτά, είναι σαν να ακούμε τη θάλασσα, επομένως δεν κάνει και μεγάλη διαφορά. Ο ήχος αυτός είναι άλλωστε πολύ ευχάριστος και μας ηρεμεί, επομένως ας παριστάνουμε ότι ακούμε τη θάλασσα, κλείνοντας τα μάτια και κάνοντας εικόνες στο μυαλό μας!
