Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα πράγματα στο σύμπαν, και πολλές φορές λειτουργεί με παράξενους τρόπους χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε το παραπάνω, είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν δείχνουν καμία λύπηση για τα ψάρια, ενώ αντίθετα δείχνουν κάποια συμπόνοια απέναντι σε άλλα ζώα. Άλλοι πάλι βέβαια δε δείχνουν σεβασμό σε κανένα ζώο, και κάποιοι σε όλα τα ζώα, για να είμαστε δίκαιοι.
Ας πάρουμε όμως την πρώτη περίπτωση, και επιτρέψτε μου να επεκταθώ πιο λεπτομερώς. Το κυνήγι πουλιών, αγριογούρουνων και άλλων ζώων με κυνηγετικά όπλα, θεωρείται από μία μερίδα ανθρώπων ως βάρβαρο. Οι ίδιοι άνθρωποι όμως, δεν έχουν την ίδια αντίληψη για το ψάρεμα, ισχυριζόμενοι ότι είναι κάτι διαφορετικό από το κυνήγι.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Αφού και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για κηνύγι, απλά το ένα γίνεται στη στεριά και το άλλο στη θάλασσα. Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η βίαιη θανάτωση ζωντανών οργανισμών.
Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό μπορεί να είναι πολλοί, αλλά στο τέλος θα δείτε ότι δε βγάζουν κανένα νόημα. Πρώτον και κυριότερο, το κηνύγι είναι στα μάτια του κόσμου πιο αιματηρό και πιο άγριο από το ψάρεμα. Και αυτό διότι πρέπει να πάρεις ο ίδιος ένα όπλο στα χέρια σου και να πυροβολήσεις άκαρδα ένα ζώο, το οποίο στη συνέχεια θα αιμορραγεί και θα έχει μία τεράστια πληγή στο σώμα του από τη σφαίρα.
Αν μείνουμε λοιπόν σε αυτήν ακριβώς τη λογική, τότε θα πρέπει να μιλήσουμε και για το ψαροτούφεκο. Για ποιο λόγο το ψαροτούφεκο δεν θεωρείται τόσο βάρβαρο, εφόσον κάνουμε το ίδιο πράγμα με το κυνήγι απλά μέσα στο νερό; Και πάλι ένα όπλο παίρνουμε, και από κοντινή απόσταση πατάμε τη σκανδάλη και σουβλίζουμε ζωντανό ένα κακόμοιρο ψάρι.
Μήπως γιατί δεν βγάζει τόσο αίμα το ψάρι; Είναι δυνατόν να κρίνουμε με βάση την ποσότητα του αίματος; Σαφώς και όχι. Έπειτα, σκεφτείτε και κάτι άλλο: πόσο αποτρόπαιο φαίνεται κάποιος να ποζάρει σε φωτογραφία με ένα ζώο της στεριάς που έχει σκοτώσει, αλλά όταν ο ψαροτουφεκάς ποζάρει χαμογελαστός και περήφανος με τα ψάρια που έπιασε, του λέμε και μπράβο και από πάνω!
Ας αφήσουμε το ψαροτούφεκο όμως, και ας πάμε στα άλλα είδη ψαρέματος, που θεωρούνται πιο ειρηνικά. Ψάρεμα δηλαδή με πετονιά, παραγάδι, ή δίχτυα. Πράγματι, η τραγική ειρωνεία είναι ότι το ψάρεμα με πετονιά για παράδειγμα, περιλαμβάνει μία διαδικασία η οποία σε ηρεμεί και απαιτεί να είσαι ψύχραιμος, υπομονετικός και ζεν.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ενώ λοιπόν το ψάρεμα μπορεί να είναι ένα πολύ ωραίο και ψυχοθεραπευτικό χόμπι, ενόσω το κάνεις σκοτώνεις ψάρια με βασανιστικό τρόπο.
Και αν κάποιοι νομίζουν ότι τα ψάρια δεν υποφέρουν, ίσως είναι στιγμή να αναθεωρήσουν. Το να πιάνονται με τα αγκίστρια και στη συνέχεια να βρίσκονται σε έναν κουβά εκτός νερού μέχρι να “σκάσουν” και να πεθάνουν, δεν το λες και τον πιο ευχάριστο θάνατο σε καμία περίπτωση.
Μία άλλη επίσης πολύ βάρβαρη πρακτική που περνάει απαρατήρητη, είναι το κοπάνημα των χταποδιών στα βράχια για να μαλακώσουν, όσο αυτά είναι ακόμα ζωντανά. Μπορούμε και το παρατηρούμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα το σπουδαίο, ενώ αν γινόταν με μία γάτα για παράδειγμα, θα είχαμε τρελαθεί.
Ξεχνάμε μάλλον πως το γεγονός ότι δεν βγάζουν κραυγές τα χταπόδια και τα ψάρια, δε σημαίνει ότι δεν υποφέρουν. Είναι αυτονόητο ότι πονάνε, αλλά επειδή δεν φαίνεται, είναι σαν να λέμε ψέμματα στον εαυτό μας και να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Όπως και να έχει, την ίδια στιγμή εγείρονται και διάφορα άλλα ηθικά ερωτήματα για τον καθένα μας. Για ποιους λόγους κάποιος ψαρεύει; Για να φάει ο ίδιος ψάρια ή για να τα πουλήσει; Έχει διαφορά το να ψαρεύεις εσύ ο ίδιος και να σκοτώνεις ζώα, από το να τα αγοράζεις και να τα τρως; Μήπως η πιο σωστή επιλογή είναι ο βιγκανισμός;
Μεγάλη συζήτηση όλα αυτά. Σκοπός του άρθρου είναι να βάλουμε τη λογική μας στο τραπέζι και να καταπολεμήσουμε τις όποιες παράλογες ασυνείδητες πεποιθήσεις μπορεί να έχουμε, καλλιεργώντας παράλληλα την ενσυναίσθησή μας.
Τα ζώα, τα ψάρια, τα φυτά και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί του πλανήτη έχουν ψυχή και αισθήσεις όπως και εμείς. Ας δείξουμε λοιπόν τον απαραίτητο σεβασμό και ας αναλογιστούμε όλα αυτά που μας προσφέρουν, καθώς και το πόσο πιο ζωντανός και όμορφος γίνεται ο πλανήτης μας με την παρουσία τους!