Σε μια μοντέρνα κοινωνία όπου όλα συμβαίνουν γρήγορα, μπορούμε να ξεπεράσουμε πολλές κακουχίες, όπως η στενοχώρια, οι προκλήσεις της ζωής, θέματα υγείας και άλλα πολλά, αλλά υπάρχει μία κατάσταση που δε θα μπορέσουμε να ανεχτούμε ποτέ. Τη βαρεμάρα. Σκεφτείτε το, κανένας άνθρωπος δεν αντέχει να βαριέται και να μην ασχολείται με κάτι, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα.
Γιατί συμβαίνει αυτό όμως και τι συνεπάγεται στη ζωή μας; Το επακόλουθο είναι ότι συνεχώς σχεδιάζουμε πράγματα ώστε να είμαστε μονίμως απασχολημένοι με κάτι, το επόμενο λεπτό, τις επόμενες ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια. Διότι αλλιώς και μόνο η ιδέα ότι δεν θα έχουμε να κάνουμε κάτι μας είναι επιεικώς ανυπόφορη. Έτσι, πολλές συνήθειες, επιλογές και αποφάσεις της ζωής μας βασίζονται πάνω σε αυτή τη λογική, ώστε αυτή να είναι πάντα “γεμάτη”, χωρίς όμως να συνυπολογίζουμε ότι μπορεί να μην είναι πάντα οι σωστές για εμάς. Ας δούμε μερικές από αυτές:
1. Κορνάρουμε στον μπροστινό μας: Ας αρχίσουμε από τα μικρά πράγματα. Πόσες φορές όταν οδηγείτε σας έχουν κορνάρει με το που γίνεται πράσινο το φανάρι και δεν έχετε αμέσως ξεκινήσει; Η βέβαια πόσες φορές το έχετε κάνει εσείς; Ο λόγος που το κάνουν οι οδηγοί αυτό είναι ότι απλά δεν μπορούν να περιμένουν ούτε μισό δευτερόλεπτο παραπάνω μέχρι να ξεκινήσει ο μπροστινός..τραγικό θα λέγαμε!
2. Παίρνουμε κάποιον τηλέφωνο: Όταν δεν έχουμε τι να κάνουμε, όπως όταν περιμένουμε σε κάποια ουρά, αίθουσα αναμονής, ή απλά βαριόμαστε σπίτι μας, συνηθίζουμε να παίρνουμε κάποιον φίλο μας ή κοντινό μας πρόσωπο μας τηλέφωνο, ώστε να περάσει η ώρα. Κάποιες φορές μάλιστα, παίρνουμε τηλέφωνο ενόσω κάνουμε κάτι άλλο, όπως όταν οδηγούμε ή καθαρίζουμε το σπίτι, διότι αυτό που ασχολούμαστε δεν είναι αρκετά ενδιαφέρον ή αποτελεί αγγαρία, και έτσι και πάλι πρέπει να περάσει κάπως η ώρα μας.
3. Αγοράζουμε καινούρια πράγματα: Αγοράζουμε διάφορα πράγματα όπως βιβλία, video games, αμάξια, σκάφη αναψυχής κ.α. που θα μας εγγυηθούν ότι δε θα βαρεθούμε ποτέ ξανά ούτε μία μέρα στη ζωή μας.
4. Πηγαίνουμε ταξίδια και διακοπές: Ναι μεν έχουμε πολλά ωραία μέρη και πράγματα να δούμε όταν ταξιδεύουμε και χαλαρώνουμε, αλλά η εναλλακτική ότι θα κάτσουμε στο σπίτι μην έχοντας κάτι να κάνουμε φαντάζει τρομακτική, γι’ αυτό και τα προτιμάμε όσο πιο συχνά γίνεται.
5. Εργαζόμαστε: Και όμως αν το σκεφτείτε, ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Δουλεύουμε ώστε να μη βαριόμαστε, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό! Γιατί μπορεί μεν να με την εργασία να βγάζουμε τα προς το ζην, αλλά είναι και το άλλο: Αν δε δουλεύαμε, τότε τι θα κάναμε όλη μέρα; Μα θα βαριόμασταν φυσικά! Αυτός είναι και ένας λόγος που κάποιοι άνθρωποι αρέσκονται στο να εργάζονται υπερβολικά πολλές ώρες(workaholics), ώστε να είναι πάντα απασχολημένοι και να παίρνουν παράλληλα μία αίσθηση ότι είναι σημαντικοί μέσα από αυτό.
6. Παντρευόμαστε και κάνουμε παιδιά: Μη το γελάτε καθόλου! Ένας από του λόγους που παντρευόμαστε και κάνουμε παιδιά είναι για να γεμίσει η ζωή μας και γίνουμε ευτυχισμένοι, έτσι δεν είναι; Διότι αλλιώς θα ήμασταν μόνοι. Και όταν είσαι μόνος, ο χρόνος περνάει πιο δύσκολα, ενώ με οικογένεια έχεις πάντα δουλειές με φούντες. Ακόμα όμως και αν έχεις σύντροφο, για πολλούς ανθρώπους μετά από κάποια χρόνια πρέπει να έρθει κάτι καινούριο για να μη φθαρεί η σχέση από τη βαρεμάρα, και αυτό είναι τα παιδιά!
Αυτά είναι μόνο κάποια από τα πράγματα που κάνουμε προκειμένου να αποφύγουμε την ανία. Και όχι, φυσικά και δε λέμε ότι πρέπει να τα κόψουμε. Αλλά ίσως να τα κάνουμε πιο συνειδητά και όχι σε υπερβολικό βαθμό, ώστε να εναρμονίζονται με τις πραγματικές μας επιθυμίες.
Διότι είναι οκ κάποιες φορές να μην κάνεις τίποτα και απλά να κοιτάς το ταβάνι. Ηρέμησε και παρατήρησε την αναπνοή σου, νιώσε το σώμα σου, παρατήρησε το περιβάλλον, το δωμάτιό σου, την πόλη, τη φύση. Δεν σε βασανίζει κανείς με κανένα μαστίγιο, παρά μόνο το μυαλό σου και οι σκέψεις σου.
Η υπομονή και η ψυχική ηρεμία είναι οι αρετές που θα σκοτώσουν τη βαρεμάρα και θα σε βοηθήσουν να επιλέγεις τι πραγματικά θέλεις να κάνεις στη ζωή σου και να ζεις στο παρόν, μην περιμένοντας συνέχεια κάτι από το μέλλον που θα δώσει νόημα σε αυτή.
Υ.Γ.: Ελπίζω να μην ήταν βαρετό το κείμενο!