Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Δυνατάσυναισθήματα..ανεκπλήρωτες επιθυμίες..παράπονα..πολλά είναι τα λόγια που θέλουμε να πούμε κάθε φορά ανάλογα με την περίσταση. Είναι φορές όμως που όσο κι αν το θέλουμε όσο κι αν προσπαθούμε τα λόγια δεν βγαίνουν με ευκολία μέσα από το στόμα μας. Και αμέσως αναρωτιόμαστε γιατί άραγε να συμβαίνει αυτό. Γιατί οι λέξεις να μην μπορούν να μπουν στη σειρά , να φτιάξουν προτάσεις οι οποίες στη συνέχεια θα συνθέσουν το νόημα όλων εκείνων που έχουμε βαθιά κρυμμένα μέσα στην ψυχή μας και θέλουμε να γίνουν γνωστά και στους γύρω μας.
Η αδυναμία όμως αυτή, άραγε συμβαίνει σε όλους μας ή σε μία συγκεκριμένη ομάδα ατόμων ανάμεσα στους οποίους ανήκουμε και εμείς; Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί εύκολα, αφού ο καθένας ξέρει μόνο για τον εαυτό του και μένει με την απορία αν και ο γνωστός του έχει βρεθεί κάποτε σε ανάλογη θέση. Απορεί αλλά όμως δεν μπορεί να το διαπιστώσει πραγματικά. Έτσι οι σκέψεις του νου μετατρέπονται σε λόγια τα οποία ενδέχεται να μην ειπωθούν ποτέ.
Είναι τα ανείπωτα λόγια που εφησυχάζονται μέσα στο κοιμητήριο της γλώσσας, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, η οποία μπορεί να μην τύχει και ποτέ για να κάνουν αισθητή την εμφάνισή τους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Τάσος Λειβαδίτης: “Ο ουρανίσκος μας είναι ένα κοιμητήρι όπου σαπίζουν χιλιάδες ανείπωτα λόγια..” Αν φιλοσοφήσουμε τη φράση αυτή περισσότερο, διαπιστώνουμε ότι έτσι ακριβώς γίνεται. Τα λόγια τα οποία δεν μπορούν να ειπωθούν είτε επειδή δεν τους βρέθηκε η κατάλληλη ευκαιρία , είτε επειδή δεν ταιριάζουν με την κάθε περίσταση μένουν στάσιμα μέσα στον ουρανίσκο μας και σταδιακά φθείρονται με την πάροδο του χρόνου. Είναι κρίμα τα ανείπωτα λόγια τα οποία ενδέχεται να προσφέρουν σημαντικές γνώσεις και σπουδαία βοήθεια, να νιώθουν εγκλωβισμένα και να μην βγούνε στην επιφάνεια.
Έτσι, από τη μια στιγμή στην άλλη ο ουρανίσκος μεταμορφώνεται σε ένα κοιμητήριο όπου υποδέχεται μέσα του όλα εκείνα τα λόγια που δεν βρήκαν την τόλμη να ταξιδέψουν. Ακόμα κι αν δεν έχουν κάτι σημαντικό να δείξουν, οφείλουν να πετάξουν όσο πιο μακριά γίνεται κάνοντας γνωστό το νόημα που κρύβουν οι λέξεις που συνθέτουν, σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι κάποια λόγια δεν έχουν νόημα να ειπωθούν, αλλά να κουρνιάσουν μέσα στην ασφάλεια του ουρανίσκου μας, θα πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να βγουν από το ησυχαστήριο που βρίσκονται και να ακουστούν προβάλλοντας τα μηνύματα που θέλουν να κάνουν γνωστά.
Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι τα λόγια κρύβουν πολλά μηνύματα μέσα τους αρκεί να ξέρουμε να τα αναγνωρίζουμε και το κυριότερο να τα διαχειριζόμαστε. Εκφραστε λοιπόν τα συναισθήματα σας ελεύθερα και πείτε ό,τι δεν έχετε πει εδώ και χρόνια, και μπορεί να γίνουν θαύματα. Αλλά ό,τι και άλλο να γίνει, δεν πειράζει, αφού εσείς θα έχετε εκπληρώσει την επιθυμία σας και θα κοιμάστε ήσυχοι.