Γράφει η Δέσποινα Γεώργα
Αχ, το σουπερμάρκετ. Η πιο αγαπημένη μας βόλτα σε όλη τη διάρκεια του λοκντάουν, η μοναδική πραγματική μας επαφή με τα ψώνια. Η επίσκεψη στο σουπερμάρκετ έχει γίνει πια μια ολόκληρη ιεροτελεστία, αρχικά με φόβο, έπειτα με άνεση, τώρα με γνήσια διασκέδαση.
Οι ατελείωτοι διάδρομοι να περπατήσεις, τα χιλιάδες προϊόντα να χαζέψεις, ο κόσμος. Κάτσε, ο κόσμος δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα, μη σου λέω και ψέματα. Γιατί συνήθως είναι πολύς και βρίσκεται απλωμένος σε όλα τα μήκη και πλάτη του σουπερμάρκετ. Και οι ουρές είναι ακόμα μεγαλύτερες. Άσε που έχουμε και μία πανδημία στη μέση και το στρίμωγμα με άλλους 4 ανθρώπους μπροστά από τα τυριά δεν είναι και ότι το καλύτερο.
Παρόλα αυτά σήμερα δεν θα μιλήσουμε για αυτά. Σήμερα θα ασχοληθούμε με εκείνους τους κλασικούς τύπους ανθρώπων που όλοι συναντάμε σε κάποια επίσκεψή μας στο σουπερμάρκετ. Ή έχουμε συναντήσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας.
1) Εκείνος ή εκείνη που μιλά συνέχεια στο κινητό ενώ περιδιαβαίνει στους διαδρόμους αμέριμνος με το καρότσι ή το καλάθι να χτυπούν από ‘δω και από ‘κει σε πράγματα και ανθρώπους και που πάντα σου ζητά ένα αθόρυβο συγγνώμη. Τα νέα θα ακουστούν σε όλο το σουπερμάρκετ και εσύ θα μάθεις χωρίς φυσικά να θέλεις γιατί ο Γιώργος χώρισε με τη Μαίρη και ποιος είναι εκείνος στη φωτογραφία της Μαρίας στο Ίνσταγκραμ. Φυσικά μέχρι να φύγεις θα είσαι έτοιμος να γράψεις έκθεση ιδεών ως προς το τι γάλα έπινε ο Κώστας και γιατί πρέπει όλοι να αρχίσουμε να πίνουμε γάλα σόγιας. Εσύ και όλο το σουπερμάρκετ.
2) Εκείνος ή εκείνη που βλέπουν το σουπερμάρκετ σαν στούντιο φωτογράφισης εκείνη ακριβώς την ώρα που εσύ θες να ψωνίσεις τα αγαπημένα σου πατατάκια για τις βραδινές σου λιγούρες. Ιδιαίτερα στο πρώτο λοκντάουν το ίνσταγκραμ και το TikTok κατακλύστηκε από φωτογραφίες και βίντεο στο σούπερμάρκετ. Είναι να τους αδικείς; Είναι ο μοναδικός κλειστός χώρος που μας απόμεινε ανοιχτός. Αλλά όχι και την ώρα που θέλω να ψωνίσω τα πατατάκια μου.
3) Εκείνος ή εκείνη που ζουλά και ακουμπά τα πάντα. Που διαβάζει εξονυχιστικά τα συστατικά από όλες τις σάλτσες και την προέλευση από όλα τα όσπρια μέχρι να διαλέξει εκείνο το ένα πακέτο που χρειάζεται. Και οκ αυτό δεν σε ενοχλεί και τόσο, μέχρι ίσως να προσπαθήσει να σου πιάσει την κουβέντα για τα συντηρητικά που βάζουν πια παντού ή μέχρι να τον πετύχεις μπροστά σου στο ζύγισμα στο μανάβικο. Φυσικά αφού έχει ακουμπήσει και το τελευταίο αβοκάντο του πάγκου. Όχι, δεν σιχαίνεσαι. Αλλά σιχαίνεσαι και λίγο και στην τελική δεν θες και κανέναν να σου ζουλάει τα φρούτα σου και τα λαχανικά σου.
4) Εκείνος ή εκείνη που ήρθε στο σουπερμάρκετ για δύο πράγματα και που μέχρι να φτάσει στο ταμείο έχει θυμηθεί άλλα είκοσι και εσύ προφανώς είσαι από πίσω στην ουρά και περιμένεις υπομονετικά να τελειώσει το πέρα δώθε μέχρι να έρθει η σειρά σου. Παίρνεις βαθιά ανάσα και λες δεν θα εκνευριστείς και ότι ανθρώπινο είναι αλλά ξέρεις είναι το ίδιο εκνευριστικό με…
5) Όλους εκείνους που φτάνοντας στο ταμείο και αφού η ταμίας έχει περάσει όλα τους τα ψώνια συνειδητοποιούν ότι ξέχασαν την κάρτα τους ή ξέχασαν να βάλουν τόσα λεφτά στην κάρτα τους ή να πάρουν τόσα μετρητά ή κάτσε λίγο να μετρήσουν όλα τα ψιλά τους. Όλα αυτά ενώ η δική σου υπομονή έχει οριακά εξαντληθεί και είσαι έτοιμος να αρχίζεις να φωνάζεις ότι απλά θέλεις να πάρεις τα ψώνια σου και να φύγεις. Αλλά είπαμε είναι ανθρώπινο και δεν είναι και ότι πιο φυσιολογικό να αρχίζεις να ουρλιάζεις ξαφνικά μέσα στον κόσμο.
6) Μαζί με εκείνους θα συμπεριλάβουμε και εκείνους που προσπαθούν πάντα να γλιτώνουν τις ουρές με κάθε τρόπο και μέσο. Που θα μπουν ολοφάνερα μπροστά σου, που θα τρέξουν πρώτοι στο ταμείο που θα ανοίξει, που θα κάνουν τα πάντα για να τους προσπεράσουν όλους. Ε, ναι αυτοί μπορεί και να σε κάνουν να ουρλιάξεις.
7) Τέλος, πέρα από τους πελάτες είναι και εκείνες οι ταμίες που έχουν ταλαιπωρηθεί ακαριαία αυτούς τους μήνες της πανδημίας, που έχουν δουλέψει υπερωρίες, που έχουν αντιμετωπίσει και ακούσει όλους εκείνους τους πελάτες που μπορεί να σε τρελάνουν και να σε εξοργίσουν σε εγκληματικό στάδιο. Καταλαβαίνω ότι η δουλειά τους έχει γίνει περίπλοκη και απαιτητική. Ότι φορούν μάσκες και γάντια ολόκληρα 8ωρα και δουλεύουν ασταμάτητα. Αλλά θέλω να θυμάσαι ότι αγχώνομαι όταν περνάς όλα μου τα πράγματα υπερφυσικά γρήγορα, εγώ δεν προλαβαίνω να τα βάλω στις σακούλες και να σε πληρώσω ταυτόχρονα και μετά με κοιτάς λες και καθυστερώ ολόκληρο το σουπερμάρκετ. Πέρασα όλες τις δοκιμασίες των διαδρόμων, των άλλων ανθρώπων και είμαι εδώ να σου χαμογελάω και να σου λέω ευγενικά καλή συνέχεια. Μην παίζεις και εσύ με το κοινωνικό μου άγχος και τα νεύρα μου.
Υ.Γ.(1) Το σουπερμάρκετ ίσως είναι και ένα τεστ αντοχής νεύρων τελικά κάποιες φορές.
Υ.Γ. (2) Η στοιχειώδης ευγένεια και η καλοσύνη προς τους συνανθρώπους μας είναι το μοναδικό εφόδιο για αυτές τις δύσκολες εποχές που διανύουμε.