Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Ευτυχία. Mία λέξη που κρύβει μέσα της μεγάλη σημασία και αρκετοί άνθρωποι προσπαθούν καθημερινά να την αποκτήσουν με όποιο τρόπο μπορούν.
Κάθε άνθρωπος την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Αν καταγραφούν διάφορες απόψεις θα διαπιστωθεί ότι κάθε απάντηση είναι διαφορετική ανάλογα με το πώς αντιλαμβάνεται καθένας το περιεχόμενό της. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η μισοσυμπληρωμένη φράση “…Ευτυχία σημαίνει…” την οποία καλείται καθένας να την συμπληρώσει, σύμφωνα με τις δικές του επιθυμίες και τις προσωπικές του αντιλήψεις. Και ανάλογα με τις απαντήσεις θα καταβάλλει τις προσπάθειες που απαιτούνται για να την αποκτήσει.
Για κάποιους η κατάκτηση φαίνεται εύκολη, για άλλους δύσβατη με αρκετές δυσκολίες. Για να μπορέσουν όμως να ξεκινήσουν οι απαιτούμενες προσπάθειες θα πρέπει κάθε άνθρωπος να ξεκινήσει την αναζητήσει από τον ίδιο του τον εαυτό. Μήπως άραγε τελικά η ευτυχία είναι κρυμμένη κάπου μέσα στην ψυχή μας και αναβλύζει σταδιακά από τον ίδιο μας τον εαυτό;
Για να την ανακαλύψουμε, είναι κλειδί όμως να τον αποδεχθούμε. Να μάθουμε να συμβαδίζουμε με τις ατέλειες και τις αδυναμίες που ενδεχομένως έχουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα προσπαθούμε, αν είναι εφικτό, να τις διορθώσουμε. Όμως προσπαθούμε να αποφύγουμε την καθημερινή τριβή μαζί τους ,η οποία οδηγεί σε μία συνεχής ανασφάλεια, γκρίνια ,στενοχώρια, λέξεις απόλυτα αντίθετες με την ευτυχία.
Μαθαίνω να ζω με τις σωματικές μου ατέλειες οποιαδήποτε κι αν είναι αυτές, χωρίς να τις αφήνω να μου χαλάνε τη διάθεση και να με οδηγούν σε ένα ασταμάτητο κυνηγητό για να τις βελτιώσω. Μαθαίνω να ζω σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τις αξίες μου, αποδέχομαι το χαρακτήρα μου όπως είναι. Δεν προσποιούμαι να μεταμορφωθώ σε κάποιον άλλο πέρα από μένα, αφού στην πραγματικότητα θα είναι κάποιος άγνωστος που θα πρέπει να προσπαθήσω να συμφιλιωθώ μαζί του, γεγονός που δεν είναι και τόσο εύκολο.
Η συμφιλίωση με τον ίδιο μας τον εαυτό είναι μία απόφαση που λύνει αρκετά προβλήματα. Οδηγεί όχι μόνο προσωπικά κάθε άνθρωπο στη χαρά και στην ευτυχία, αλλά βελτιώνει σημαντικά και τις σχέσεις με τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μας. Αν κάθε άνθρωπος βρίσκεται σε ψυχική ισορροπία, έχει αποδεχτεί τις αδυναμίες, τα ελαττώματά του, νιώθει ψυχικά γεμάτος και έτσι μπορεί να ασχοληθεί με περισσότερη διάθεση με τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά του, μεταδίδοντας τους την θετική ενέργεια που έχει και ο ίδιος μέσα του. Στην αντίθετη περίπτωση, κάποιος που βρίσκεται συνέχεια σε ένα αγώνα βελτίωσης και αυτοκριτικής, βρίσκεται αντιμέτωπος με μία ψυχική κούραση που τον οδηγεί σε ένταση, γκρίνια, που πολλές φορές έχει αρνητικό αντίκτυπο και στις διαπροσωπικές του σχέσεις.
Κάθε φορά λοιπόν που μας δίνεται η ευκαιρία να φιλοσοφήσουμε έννοιες όπως η ευτυχία, αξίζει τον κόπο να την αναζητήσουμε μέσα στον εαυτό μας, αφού θα είναι κάπου κρυμμένη παρέα με τις ατέλειες μας και θα μας χαμογελά.