Γράφει η Δέσποινα Γεώργα
«Ο Τζίμης στην Κυψέλη» είναι ένα βιβλίο που εκτυλίσσεται στην Αθήνα του σήμερα, στην Αθήνα της πανδημίας, στην Αθήνα της αλλαγής. Ο Τζίμης, γέννημα θρέμμα της Κυψέλης, μεγαλώνει στην εμβληματική γειτονιά ως γιος της θυρωρίνας, για να υιοθετηθεί λίγο αργότερα από έναν γνωστό ηθοποιό του Εθνικού θεάτρου. Αυτό είναι και το γεγονός που καθορίζει την ζωή και την μετέπειτα πορεία του-ιδιαίτερα την επαγγελματική- αφού ο Τζίμης βρίσκεται μερικά χρόνια μετά μοναδικός και δέσμιος ιδιοκτήτης ενός θεάτρου με το όνομα του πατέρα του.
Το «Πέτρος Γρύλλος» είναι ένα θέατρο στη Φωκίωνος Νέγρη, που όπως παραπονιέται και ο ίδιος, επί σειρά ετών ανέβαζε παραστάσεις τρίτης κατηγορίας, επιθεωρήσεις και κωμωδίες που αγαπούσε μεν το ευρύ κοινό, σνόμπαρε δε ο κόσμος της διανόησης, τον οποίο και ο Τζίμης είχε βάλει στο μάτι. Ο Τζίμης στοχεύει να αλλάξει ριζικά την εικόνα και το όνομα του «Πέτρος Γρύλλος» και εκμεταλλεύεται την εποχή της καραντίνας προκειμένου να ανακαινίσει το θέατρο και να προετοιμάσει μία παράσταση που θα του φέρει την επιτυχία που τόσο επιθυμεί. Θέλει να γίνει ο καλύτερος θεατρικός επιχειρηματίας στην Ελλάδα και θέλει να αποτινάξει από πάνω του την «εμπορική» ταυτότητα του θεάτρου του. Και πιστεύει ακράδαντα πως τώρα είναι η στιγμή του να το καταφέρει.
Λίγο πριν το όνειρό του γίνει πραγματικότητα, ο Τζίμης Παπιδάκης συναντά τον άνθρωπο που θα του αλλάξει την ζωή, έναν μυστηριώδη νέο άντρα με ένα ασίγαστο μίσος για τη ζωή, την κοινωνία και πλέον για τον ίδιο τον Παπιδάκη. Ο νεαρός καταφέρνει μέσω μίας ανάρτησης του στο διαδίκτυο να δημιουργήσει ένα σκάνδαλο γύρω από το όνομα του θεατρώνη, λίγες μονάχα μέρες πριν από την έναρξη της νέας παράστασης. Ο Τζίμης γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος για ένα «έγκλημα» που ουδέποτε διέπραξε. Γίνεται ο λάθος άνθρωπος, την λάθος στιγμή. Ίσως και με την λάθος μοίρα. Η εικόνα του γκρεμίζεται και ο κόσμος του καταρρέει και ο Τζίμης μοιάζει να μην μπορεί να κάνει τίποτα για να το αποτρέψει.
Το βιβλίο του Χωμενίδη θίγει ένα ζήτημα σχετικά πρόσφατο για τον σύγχρονο κόσμο. Πρόκειται για το ζήτημα του ψηφιακού κόσμου, της ψηφιακής πραγματικότητας, της οποίας είμαστε κατά κάποιο τρόπο όλοι μέλη και μέρος της. Και πιθανά θύματά της. Ασκεί κριτική ακριβώς σε αυτήν την παράδοξη ικανότητα του διαδικτύου να «φτιάχνει» από τη μία ζωές και από την άλλη να τις «εξαφανίζει» με το πάτημα μερικών μονάχα κουμπιών και υπό την εξουσία ανθρώπων που δρουν κρυμμένοι πίσω από την οθόνη του υπολογιστή τους. Ο Τζίμης, ένας άνθρωπος της πιάτσας, ένας άνθρωπος της ίδιας της ζωής, δεν μπορεί όχι μόνο να συλλάβει αλλά και να ανταγωνιστεί αυτόν τον κόσμο. Και ο ίδιος, όπως και η Κυψέλη του, θέλει να παραμείνει αμέτοχος, απαράλλαχτος και μοναδικά νοσταλγικός μπροστά σε όλη αυτή την ραγδαία αλλαγή του κόσμου μας.
Οι λόγοι για να διαβάσεις τον «Τζίμη από την Κυψέλη» είναι αρκετοί. Ο πιο βασικός από όλους, όμως, είναι εκείνος ο Κυψελιώτης, ο Τζίμης με το όνομα, την μεγάλη καρδιά και την παράδοξη, ολόδικιά του κοσμοθεωρία. Για να πάρεις, λοιπόν, μία γεύση της παλιάς Αθήνας, για να καταλάβεις λίγο καλύτερα τον κόσμο μας, για να βυθιστείς στην ιστορία του και να ταξιδέψεις μαζί του, άνοιξε τις σελίδες του και αφέσου. Και να είσαι σίγουρος ότι αυτό το βιβλίο θα μείνει χαραγμένο στην μνήμη σου για αρκετό καιρό μετέπειτα.